'ÖMRÜMÜN YETTİĞİ KADAR SENİ SEVERİM'
Umut;
Karşı kıyıda.
Köprü bıçak,ipler pamuk..
Sandalımız kağıttan,
Olsa bile ne çıkar?
Hasret;
Yanıbaşında.
Yapışmış bedenine.
Derini yüzsen bile,
Kazınmış kemiğine,
Olsa bile ne çıkar?
Sevgi;
Bir kuru tohum..
Bir avuç kurak toprak.
Güneş, yağmurdan yoksun,
Olsa bile ne çıkar?
Vuslat;
Gökte ay-yıldız.
Görsen de tutamazsın.
Olsun görüyorsun ya..
Can'ın senden uzakta,
Olsa bile ne çıkar?
Umutların içinde yaşadığı sürece,
Yok olmayız biz dostum..
Sarılırız hayata,
Severiz savaşmayı...
Kayıt Tarihi : 5.7.2007 10:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!