Olrik Şiiri - Zerrin Aynaoğlu

Şaşırt beni Olrik
Bir gün de kızılcık şarabı iç.
Kes bu ezik entel dandini tiradını
Vaktin yok maaş artışınını elektrik faturasına eklemeye
Ya da hiç mi anan bellenmedi, odun keserken kanamadı tenin?
Acıların yok mu senin?
Bıçak da mı saplamazsın ara sıra beynine
sulanmasın diye,
Sürprizleri yok mudur hayatının
İki oda bir sofa bir de yazlık dökümanter.
Korkaksın birader. Gölgene sığınarak biçersin hasadını.
Patronların merdiven altı.
Yönetmeliklerin mafya.
Ellerin görür beyin altı hizmeti.
Sen yine zemzem diye içersin aşk şerbeti.
Sesini bileyerek zırlaman korkaklığından, Olrik.
Kınında unuttuğun bir hançerin bile yok.
Ne de ellerin hatırlar esrik geceleri.
Eski bir parka gibi sobada yaktın gençliği.
Şimdi klimaların sıcak tellerinde demlenir saatler
Rakı kadehi kadar beyaz akbil cennetin.
Bu romanı sen yazdın Olrik.
Onca mutsuzluğu kara çarşaf gibi çöken ufukların
Senin eserin.