Olric Şiiri - Levent Deniz

Seni izledim
Ve hep takip ettim
Kapalı bilinç dönemlerin sonrası
Esaslı sorularını bekledim

Sen beni bilmezden çok evvel
Ben seni tanıyordum
Karşına dikildiğimde bir gün
Karanlıktı
Korkmuştun
Kaçırdın gözlerini
Ben senin bakışının kaçtığı yerdim
Kirpiklerin çizgiyken aklından geçendim
Ama sen hep meşgul idin

Yinede yılmadım bekledim
Ve bir gün geldi
Binbir kılığıma rağmen
Beni buldun
Kollarımdan tuttun
Sürükleyip durdun rüzgarınla

Her sessizlikte düşüncelere daldın
Bana sürekli sorular sordun
Uyuduğunda dünyanın halini
Merak eden çocukluğunla

Elimden geleni yaptım
Anlaman için
Ama beklenen gürültü kopmadı
Sessizliğimle cevaplandın

Acılarına sunduğumuz ilaç
Sürekli kullanıp durduğun
“Unutma”
Hastayken unuttun
İyileştiğinde unuttun
Açken ve
Tok iken unuttun
Kazandıkların elindeyken
Ve kayıp giderken unuttun

Şimdi ben soruyorum
Neler oluyor
Yumduğunda gözlerini
Anladın mı
Senli yada sensiz
Dönüp duran bu dünyayı