Olmuyor desem de Üstad yine olmuyor
hani için de bir Ukte kalır hep seni takip ediyor
yutkunduğun da kılçık gibi boğazın da takılıyor
sonra bir telaş düşer içime insan korkuyor be üstad
bir ara göz görmez şaşırsın neden çıkmıyor
ileri yutkunsan aynı geri yukunsan aynı be Üstad
tuttuğun eller köpük köpük olup hava da uçuyor
yakalama çabası başlıyor olmuyor yine be Üstad
avucuma sarıyorum sonra yine kayboluyor
dişlerimi sıkıyorum sabır diyorum dişler sabır diyor
çatlasa da kırılsa da yine dinmiyor be Üstad
gördüğüme inanmıyorlar ah ulan ah Heyhat...
Kayıt Tarihi : 2.3.2013 14:09:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Turgay Çobanoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/03/02/olmuyor-ustad.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!