Olmuyor, Olmaz… Şiiri - Halil İbrahim Al ...

Kaderim yalnızlık, yer vermez sana;
Dönülmez yollara çıkmasan olmaz.
Huzurla yılları iç kana kana,
Beni mahrum edip, gitmesen olmaz.

Aldırma, üzülme mahvolmuş diye..
Talihine küsüp, kahrolmuş diye..
Tadında bırakıp, böyle sevgiye
Hasretin zehrini katmasan olmaz.

Yıllarca direndim kadrini bilip,
Saraylar döşedim gönlüne girip;
Feleğin emriyle elinde bir ip,
Beni şu boynumdan asmasan olmaz.

Oyalar hayatın dert edemezsin,
Sanki unutmasan gün göremezsin..
İçin burkulur da gelir göresin!
Selamı, sabahı kesmesen olmaz.

Dostuna anlatıp hünerlerimi,
Söyleme kör talih aldı erimi.
Umutsuz geceler yüzsün derimi,
Rüyalarda bile küsmesen olmaz.

Elini, kolunu sallayıp da git!
Kararmış yüzünü allayıp da git!
Beni hayatından yollayıp da git!
Kaderin emrini tutmasan olmaz.

Gün gelir çakışır belki yolumuz,
Tesadüf şımarır çarpar kolumuz.
Aramızda yoktur ne sır, ne rumuz;
Beni el yerine koymasan olmaz.

Farkına varmadık bir-can olurken,
Temizdi havamız aşkla solurken..
Kaderde ayrılık, hasret dururken
Başladığın gibi bitmesen olmaz…