Olmuyor çocuğum Şiiri - Mehmet Selim Tolay

Gün lodosla başlıyor
gözlerin bir lahza poyrazlanıyor
OLMUYOR ÇOCUĞUM OLMUYOR
geceler emiyor kanımı
bahar geldi ver artık benim muradımı
al senin olsun baldan tatlı canımı
bıçak kınına sığmıyor

Elveda derken gözlerin
yüreğim dağlanıyor
o eski sözler inletirken beynimi
yorgunluklar yoruluyor
OLMUYOR ÇOCUĞUM OLMUYOR
gül dikensiz büyümüyor

İşgalci bir aşk bu; sorgulanıyor
Evlenmeyi mi?
hiç mi hiç düşünmüyor
OLMUYOR ÇOCUĞUM OLMUYOR
gün güneşsiz doğmuyor
toprak yağmursuz durmuyor
hayat yalnız yaşanmıyor

Saçları çocukluğuyla dalgalanıyor
onlarla çok oynuyor
rüzgarlar rüzgarlanıyor
gökyüzüm yağmurlanıyor
OLMUYOR ÇOCUĞUM OLMUYOR
haberler tek kanal ilerlemiyor

Seviyor desem! ! !
biliyorum ki sevmiyor
sevmiyor desem! ! !
biliyorum ki seviyor...
bir muamma kundaklanıyor
şairliğim yuvarlanıyor
sorunlar sorunlanıyor
OLMUYOR SEVDİĞİM OLMUYOR

Belki sever diyorum
sevgiler tükeniyor
belki ister diyorum
istekler köreliyor
iş edinmiş kendine billahi...
nazları nazlandırıyor
gülleri kıskandırıyor
OLMUYOR ÇOCUĞUM OLMUYOR.

03,05,2005