Kaprislere yer yok gerçek dünyada,
Gerçeklerde duygu olmuyor bazan.
Duyguy sa kol gezer hassas bünyede,
Öyleyede saygı kalmıyor bazan.
Çekince; şüphenin malum sonucu,
Sunar mantığını bilen sunucu.
Fesadını açık eden günücü,
Zerrece bir öğüt almıyor bazan.
Bütün anlamları yükle şekile,
Öylesi bir zaman dönmez makule.
Derince düşünmek zordur akıla,
Bu akıl kaygıyı bilmiyor bazan.
Sarsılır ruhumuz böyle durumda,
Teselliye muhtaç herbir yorumda.
Aranan yanıtı bulsam sorumda,
Hemence aklıma gelmiyor bazan.
Yanında yörende dönüp dolaşır,
Ne kadar sakınsan gelir bulaşır.
Her canlıya mutlak ölüm ulaşır,
Durmuşoğlum yatan ölmüyor bazan.
Kayıt Tarihi : 13.5.2014 09:24:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Durmuş 3](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/05/13/olmuyor-bazan.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!