Olmuyor Annem sensiz....

Annem iki yılım,geçti sensiz yine,
Unutmam ki Annem, seni bir an bile,
Gecemde gündüzüm,rüyam hep seninle,
Olmuyor ki Annem,sensiz her gün çile.

Anne de baba da insanın yakını,
Yetim öksüz olur,onlar olmadı mı,
En güzel evlerde, bana viran sanki,
Geçmiyor ki Annem, gün eskisi gibi.

Mezarın yapılmış,çok güzel olmuş,
Annem isterim ki, cennetini bulmuş,
Rabbül Alemin cc, ondan razı olmuş,
Gülllerin açılsın, mezarında Annem.

Bayramlar geçti bak, yine yalnız sensiz,
Gecem sensiz gündüz,artık belli belirsiz,
Hiç olur mu Annem, bir evlad annesiz,
Hakkını helal et,bizlere sen Annem.

Ne var ne yok Annem,yerin altında,
Üstünde değişen, yok işler yolunda,
Rabbim rahmet etsin, bütün kullarına,
Bizleri bekliyor ölüm hep pusuda.

Gelmezsin bilirim,artık sen buraya,
Gidenler memnun ki,dönmez dünyaya,
Her kulun başına,gelir bu sırayla,
Ölüm bir köprüdür,Cenneti Alaya.

Yağmur kar yağar, ıslanır mı Annem?
Gece olur insan,korkar hep neden?
Mezar çok karanlık,korkunç geceden,
Korkuyorum Annem,inan çok ölümden.

Rabbim acır cümle, mümin kullarına,
Hüdayi der herkes, Cennete vara,
Dünya imtihanı, zor meşakkat çile,
Rabbim Gafur Rahim,acır kullarına.

11.10.2012//Kırıkkale