Olmuyor Şiiri - Hasan Turgut

Bugünde efkarım, bugünde zarım.
Yokluğa alaycı güldüm, olmadı.
Nerde göz bebeği, nerde can yarım,
Çarp, çıkar, toplayıp böldüm, olmadı.

Gurbetin yolları kahırla diken
Hasretin sineme daima çöken
Garibim mahzunum boynunu büken
Sildim ağlamamı, dindim, olmadı.

Geceyi sarmış da hasret darası
Özlemin sinemde kurşun yarası,
Söyle yar, neyleyim umut dünyası,
Güldüm, bahar geldi sandım, olmadı.

Kapatır bulutlar şafak ufkumu,
Kim bilir gönlümde olan korkumu
Eller avutmuyor bilmez duygumu
Vardım gölgene de daldım, olmadı.

Gözlerin içinde deniz biterdi
Sesinde bin yıllık sevda tüterdi,
Dalıma konardı bülbül öterdi.
Kokladım, baharı buldum, olmadı.

Zemheri ayazı vurur da geçer,
Gurbetin yolu da hicranı biçer.
Yâr senin hasretin ahrete göçer
Sustum, ah dedim de yandım, olmadı.

Kervanlar geçiyor, yollar suskun bak,
Ayrılık ömründen çalıyor tek hak,
El gibi gezersin, yüreğin tuzak,
Unuttu dediler, kandım, olmuyor.

Bozkırda söylenen ağıt misali.
Bir ucu yakılmış kağıt misali.
Alnıma yazılan zabıt misali
Uyandım, düşleri gördüm, olmadı.

Sana mektup yazdım, mürekkebi kan,
Bir selam yollasan aydınlanır tan
Ufkumda sensizlik artıyor her an
Bekledim, yolunu sandım olmadı.

Ömrümü verdim de hasretin bitmez,
Yüreğim sızlıyor, derdin tükenmez
Sensiz şu dünyada baharım yetmez.
Geldin mi, usulca sordum, olmuyor.