Olmuyor Şiiri - Osman Bulut

Esen yelden uçan kuştan nem kapıp,
Selamı sabahı kesmen olmuyor.
Bir habbe hatayı mesele yapıp,
Deli boran gibi esmen olmuyor.

Korkutmakla gönlümün hevesini
Kesemezsin yorma gel nefesini.
A be zalim vicdanının sesini,
Her gün biraz daha kısman olmuyor.

Geçmez sanma geçer gençlik çağları
Kopar bir gün ayağının bağları,
Yaratmışsın gibi alçak dağları,
Kendini bu kadar kasman olmuyor.

Yazsan bir reçete kalemin yok mu?
İşin iğne hapın, kremin yok mu.
Yakmayan ilacın merhemin yok mu?
Yarama tuz biber basman olmuyor.

Alimlerin soruver bir kaçına
İdam verilir mi sevmek suçuna
Akıbetim bağlı siyah saçına
Ulu orta yerde asman olmuyor

Eylese de eş dost merak künyeni
Bende yaşatayım bırak künyeni
Çağırırdım da anarak künyeni
Kınıyor el alem ismen olmuyor.

Anladık oldu başına taç biri
Sen de anla avlanması güç biri
Hayalinin, düşlerinin hiç biri
Olmuyor hey deli Osman olmuyor