Olmuyor Şiiri - Servet Konaçoğlu

Olmuyor sensiz buralar çekilmiyor
Olmuyor denizler durulmuyor
Rıhtım dalgasını seviyor sessiz sessiz
Benimse çekip gidesim geliyor bir başıma buralardan
Yalnız yürümek geliyor içimden bilinmeyene
Hırçın rüzgarlara karşı yalınayak ve çaresiz
Aşkın benimle alıp veremediği bitmez
Çekilmez savaşı
Kimler acı çekmiş kimler ölmüş
Ağlayan ağlamışda aşk kime gülmüş
Yalandır onun barışı
Olmuyor bir tanem sensiz olmuyor
Kulaklarımda çınlıyor gülüşlerin
Tam tutacak derken kayboluyor ellerin
Çok oluyor artık bu hayat
Hem bana sökmez onun numaraları
Kendi gibi oda bayat
Aşkın benimle alıp veremediği bitmez
Çalamaz seni gözlerimden
Bin hançer vursalarda sırtımdan
Sökemez seni yüreğimden
Olmuyor sevgilim bir yeminle bitmiyor
Yalanlar üstüne kurulmuş bu düzen böyle gitmiyor
Beklediğim tren geldi sonunda yolcular inmiyor
İçinde sen yoksun yine yüzüm gülmüyor
Hasretin yakıyor beni yangınlarım sönmüyor
Dinmiyor gözyaşlarım sen gelmeyince
Ne gündüzüm oluyor nede gece
Aşkın benimle alıp veremediği bitmez
Kin tutarda defterinden silmez.