Olmuyor Şiiri - Abdullah Bedeloğlu

OLMUYOR
Olmuyor, hayat bulmuyor umudum.
İnsan, zaman, mekân yanlışmış sorgum
Gidiyorum, yanımda emeklerim, ufkum
Parçalanmış toprağım, yüreğim, gidiyorum…

Kardeş katli kadar eski acılarım, düşmanlarım
Ne öfke, ne intikam geçici, ne de gözyaşım
Gönlümün derdi evlatlarım, sevgilim
Gidiyorum, elimde yeni başlangıcım.

Evlatlarım, kınalı kuzularım, küçük dağlarım,
Yedi düvele bana bile korku salanlarım,
Kimi kendi, kimi el işinde ufalanan ellerim
Toprakla beraber sevgisiz parçalanan yüreklerim

Gidiyorum sinemde bütün aşklarım
Yalnızlıktan, karanlıktan bu hicretim
Olmuyor, hayat isteğimi sunmuyor, sunsa da uymuyor.
Işıklar, çağırıyor, yeni başlangıçlar, tohumlar uygun toprak istiyor.
Abdullah Bedeloğlu