Olmuyor. Şiiri - Necdet Erem

Hayat azgın deniz, bedenin sandal,
Akıl idrak edemez, bu ne garip hal.
Sevdiğin her lezzet, zehirleyen bal.
Yemesen olmuyor, yesen olmuyor.

Umutlar hedefi, uzaktan seçer,
İnsan gaflet ile kendinden geçer,
Zehirli bal sanıp, zevk ile içer.
İçmesen olmuyor, içsen olmuyor.

Gördüğün her nesne, ateşten bir ok,
Batılı hak sanan, gafil nede çok,
Hayat üç gün imiş, aldanmayan yok,
Bilmesen olmuyor, bilsen olmuyor.

Her gün bir dost veda, edip gidiyor,
Bilirim benim de, sıram geliyor,
Bu dünya bir han ki, gelen kalmıyor.
Gitmesen olmuyor, gitsen olmuyor.

Beden ve canımız, bizde emanet,
Nemrutlaşmış nefis, eder ihanet,
Bu ihanet değil, gerçek cinayet.
Ağlasan olmuyor, gülsen olmuyor.

Bir ömür tükettim, sanki dün gibi,
Hayat kör bir kuyu, görünmez dibi,
Ne sandın bu mülkün yokmu sahibi?
Sormasan olmuyor, sorsan olmuyor.