Olmuyor Şiiri - İsmail Uzun 2

Bilmediğim adresler çıktı karşıma seni ararken,
Bakışlarını yollarıma bir nur gibi takarken,
Korkular bastı ruhumun dehlizlerini
Bir mum gibi eridim yapayalnız sokak köşelerinde
Hayalinle aydınlattığım yollarım bitince çıkmaz sokaklarda,
İzini bulmak ümidim tükenince yüreğimde,
Bir işaret gönder ey sevgili,
Kokunla bir nebzecik hayat ver bana…
Sensizim,
Sensiz bir hayat olduramadım, olmuyor…

Yağmurlar altında sırılsıklam ıslanmışken,
Yüreğimin yarasından akanları sana adarken yollar boyunca…
Kimsesizliğin kollarında ufuklarla baş başa kalırken,
Acılarımı kalbime gömüp sana bir buket gül diye derdim,
Yıllar boyunca…

Başını alıp ellerinin arasına bir düşünsen
Ölüme götüren yar olacağına
Umutlara gark edecek yâr olsan…
Benim ol, sadece benim ol dedim,
Mutlu yarınlara açılan kapım ol istedim
Bana gül, beni sev, bana gel ve gitme dedim
Yokluğun acısını yüreğe dikme dedim,
Sabrın sonu gelmiş, bitmiş tükenmişim,
Sensizim,
Sensiz bir hayat olduramadım, olmuyor