Olmuyor...
Güneş olup, gecede doğsanda,
Ayı-yıldızları; avuçlarında sunsanda,
Karanlıkta gökkuşağı gibi açsanda,
Sevgi karşılıksız, özlemlere aç,
Ne yapsanda OLMUYOR.
Kendini ne sandın ki; bekliyorsun,
Dünyasında nokta bile değilsin,
bilmediğin hayallerde, kayboluyorsun,
hayatında ne olduğun, belli değil mi?
çabalasanda bil ki; OLMUYOR.
Yürek bir kez, kapamışsa gözlerini,
Kazınmışsan gövdenle benliğinden,
Yaprak gibi koparılmışsın dalından,
Yabancısın o handan gönderilen,
Bir derviş gibi, yanlızsın OLMUYOR.
O.ÇEKAL/07.11.2011-21.07
Oktay ÇekalKayıt Tarihi : 15.11.2011 20:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oktay Çekal](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/11/15/olmuyor-201.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!