Olmuyor Şiiri - Yüksel Koç

OLMUYOR
Giden gençliğimi, biten ömrümü
Arasam olmuyor, sorsam olmuyor.
Gam, kasvet, çile büktü belimi
Dünyaya darılıp küssem olmuyor.

Gençlik güzeldi, yaşlılık bela
Şimdi kul oldum ben de bir kula
Tutmuyor dizlerim geldim ne hale
Otursam olmuyor, kalksam olmuyor.

Gaflet kurşunuyla vurdular beni.
Ne aradılar ne de sordular beni
Diriyken ölüye saydılar beni
Ağardı saçlarım yolsam olmuyor.

Yalnızlık bir bela canımı yakar
Gözüm dost arar, kapıya bakar
Düşünsem her yol maziye çıkar
Ağlasam olmuyor, gülsem olmuyor.

Sabahlar olmaz, uzun geceler
Dört duvar üstüme gelir geceler
Kâbuslar görürüm bazı geceler
Uyusam olmuyor yatsam olmuyor.

İçimizde yalnızlığın sızısı
Günden güne artar dinmez acısı
Sabır deryasında vuslat arzusu
Düşüp yollara da gitsem olmuyor.

Mansur gibi ben de kalmışım darda
Beklerim gelen yok gözlerim yolda
Hani oğlum, kızım, hani nerede?
Gönlümden silip de atsam olmuyor.

Ömür bitti yaşlandık gayrı biz
Kalmadı gençlikten geride bir iz
Elde olsa bir gün durmaz gideriz
Kuş olup âlemden uçsam olmuyor.

Âdet, töre, hatır, gönül vuruldu
Sevgi, saygı, vefa yere serildi
Vay başıma! Et tırnaktan ayrıldı
Eyvah! Dizlerimi dövsem olmuyor.

Ozan Yüksel der ki çok çile çektim
Kaderin elinde boynumu büktüm
Issız gecelerde gözyaşı döktüm
Derdimi ellere açsam olmuyor.