Olmuyor Şiiri - Abbas Paksoy

Öyle haller var ki, baş’ımızda.
Takoz dolanıyor, taş’ımızda.
İlla mikrop olur, aş’ımızda.
Yesen olmuyor, desen olmuyor.

Haksızlık sürüyor, hat safa’da.
Bir şeytan dolanır, tüm kafa’da.
Dünya’yı yıkmak için, çaba’da.
Vursan olmuyor, dursan olmuyor.

Sır edip, saklarlar bilineni.
Laf ederler, adı silineni.
Görmezler, kapı’da dileneni.
Versen olmuyor, kovsan olmuyor.

Gönülleri ceylan, dışı eşek,
Daima isterler, kalın döşek.
Kumru’lar gibi, bizde sevişek.
Sevsen olmuyor, savsan olmuyor.

Asil gurur, içlerinden gitmez.
Kuru kibir, baş’larından gitmez.
Kötü nefis, düş’lerinden gitmez.
Aysan olmuyor, yaysan olmuyor.

Vallahi dirisi, para etmez.
Billahi ölüsü, salda gitmez.
Tillahi kabir’de, bile yatmaz.
Kömsen olmuyor, atsan olmuyor.

Yaşamak istersen, yemek gerek.
Kötüye iyisin, demek gerek.
Her insana, birde memek geker.
Emsen olmuyor, depsen olmuyor.

Bende, dünya’daki bir yolcuyum.
Elbise giyemedim, çulcuyum.
Cehennem kapısında, kolcuyum.
Yitsen olmuyor, tutsan olmuyor.

Paksoy, can’ını niye sıkarsın.
Yaşanacak dünya’dan bıkarsın.
Nereye varsan, alnı sakarsın.
Gitsen olmuyor, kalsan olmuyor.