Olmuyor Şiiri - Yusuf Ergen

Yine gece,yine sessizlik,yine zifiri karanlık,
Hep umutsuz yarınlar,hep olmayan sabahlar.
Bu ne bitmez işkence,yokluğun ne zor bir bilmece,
İnsanoğlu; alışır derler ya herşeye;
Doğruymuş,bende alıştım pek çok şeye,
Birtek şey hariç,o da sensizlik; ben alışamadım sensizliğe.
Şarkılarda,şiirlerde,bu şehrin pek çok yerinde,
Seni bulmak,seni görmek ama sana ulaşamamak.....
Bu nasıl hüzün,bu nasıl keder,yeter artık yeter:
İçimdeki seni,yalan gözlerini,kalbimdeki sevgini
Öldürebilsem,geçmişe gömebilsem keşke,
Ama olmuyor ne yapsam olmuyor acaba niye?