Olmuyor Şiiri - Şehri Karakaya

GÜNEBAKAN içimde, bir sevda benim.
Sevmesem olmuyor,sevsem olmuyor.
Ustagil sülalem,ben bu köydenim
Demesem olmuyor,desem olmuyor.

Gurbete çıkmışım küçücük yaşta,
Siyah saç kalmadı,ağardı başta.
Ayrılık bir acı yürek ataşta,
Yanmasam olmuyor,yansam olmuyor.

Niceleri geçti, devran dönüyor.
Yıllar geçtikçede hayat sönüyor.
Hatıralar bir bir rafa konuyor,
Koymasam olmuyor,koysam olmuyor.

Büyüklerim bir bir göçüp gitmişler,
Sanki bu dünyada sefa etmişler,
Baktım kabirlere, hepsi yatmışlar,
Bakmasam olmuyor,baksam olmuyor.

Benim mezarımı köyüme kazın.
Mezar taşımada bir garip yazın.
Günebakan senin,her gün bir nazın,
Çekmesem olmuyor,çeksem olmuyor.

Gurbetin suyuda bir hoş içilmez,
Doğduğum köy benim,baha biçilmez.
Yeminle söylüyom burdan geçilmez,
Geçmesem olmuyor geçsem olmuyor.

Hasret kaldım eski güzel yıllara.
Mehlep sıyırdığım yeşil dallara.
Gurbetten çıkıpta,uzun yollara,
Düşmesem olmuyor,düşsem olmuyor.

Bu hasret ne zaman bitecek derim,
Sabırla beklerim,hem ALLAH Kerim
Gözümde yaşlarım,alnımda terim,
Silmesem olmuyor,silsem olmuyor.

Yılda bir giderim,yazın sıcakta
Dere tepe gezip fer yok bacakta,
Hasreti kor etti,beni ocakta
Yanmasam olmuyor,yansam olmuyor.

USTAOĞLU derler benim adıma.
Her gün GÜNEBAKAN düşer yadıma.
Gidipte yerleşsem,hem muradıma,
Ermesem olmuyor,ersem olmuyor.