Yazık ettim kendim, kendi kendime
Ölmüşüm kalmışım kimin umrunda
Sahip çıkamadım gönül bendime
Kalmışım ölmüşüm kimin umrnda
Hasretin elinden yürek köz oldu
Demedim ben yare, dedim söz oldu
Geldi geçti bahar, yazım güz oldu
Olmuşum solmuşum kimin umrunda
Hüzünlerden canan mühebbet yedim
Kapandı yollarım nereye gidim
Bu sevda biter mi ben sana dedim
Bilmişim silmişim kimin umrunda
Hüzünlere yoldaş oldum olalı
Gam gasabet beni buldu bulalı
Diyarı gurbette kaldım kalalı
Gelmişim gülmüşüm kimin umrunda
Hiç bir gün sormadım nasılsın nice
Ne gündüzüm gündüz ne gecem gece
İsmini zikreder her harf her hece
Almışım çalmışım kimin umrunda
Yıldırımım koca cihan dar gelir
Namerdin sözleri bana ar gelir
Ayrılık ölümden daha zor gelir
Yılmışım yolmuşum kimin umrunda
Kayıt Tarihi : 16.4.2015 21:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!