Ayrılık sonudur , içindeki sevginin
Söner vaktinin mevsim güneşi
Yiğitliğine kurşun işler, savrulur sabrın
Bakarsın uzaktan tutuşan ellere
Dolar gözlerin , belki bir zaman
Uzatırsın yüreğini bilinmez gönüllere
Sadece haykırıştır , gitmekten kalan geriye
Nedensiz özlersin kabul etmediğin aşkı
Sahile vurursun geleceğini, tutarsız maziyle
Göz yaşların sicim misali yağmurlaşır
İki yıldız kayar bahtının karanlığında
Üzülmek nafile artık , ölmüştür ölen...
Kayıt Tarihi : 1.10.2008 15:34:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!