Ölmüştü Şiiri - İdris Canbay

Son bir gayretle çırpındı tekrar
Yaşaması gerekiyordu
Gözyaşlarında seyirlik yakamozlar,
Kaybedilende yeni umutlar biliyordu
Aslında karanlık yoktu
Kararan gözlerdi sadece
Kötülükler, iyi olanı tanımlayacaktı sadece
Umut gerçekti
Hepsini anlatmalıydı yeniden
Yaşamak gerekti
Yaşamak gerçekti
Ölüm, yaşamdan tat almak içindi
Ağlamak, mutlu olmak için
Haksızlık yoktu aslında
Herkes haklıydı
Hak gerçekti
Anlatması gerekiyordu
Yaşamalıydı
Böyle değildi, biliyordu
Kendisi yapmıştı çünkü
Mutluluğu bilmek için
Gözyaşı yaratmıştı
İyilik için kötülüğü
Umut için ölümü
Ama şimdi! ..
Şimdi mutluluk gözyaşında boğulmuştu
Kötülük kanatlanmış, ölüm kol geziyordu.
Karanlık…
Karanlık kendisini de sarmıştı
Oysa gerçek değildi karanlık.
Işık gerçekti.
Ama en önemlisi
Gerçek insandı
Bunu düşünemedi
İnsan güçlüydü
Ve kontrolsüzdü
Düşünemedi
…ve kaybetti
Tekrar çırpınmak istedi.
Ama sadece karanlık vardı artık.
Ölmüştü.
Tanrı ölmüştü.