Ölmüşlere Mektup Şiiri - Ömer Gündoğan

Ölmüşlere Mektup 1

Siz ebedi yere gittikten beri,
Köyün eski tadı tuzu kalmadı,
Göç eden bir daha dönmedi geri,
Bir çok ailenin izi kalmadı.

Geçim sıkıntısı dışarı itti,
Yeni yetmeler hep şehire gitti,
Çoban memur oldu "malcılık" bitti,
Süt veren bir inek,kuzu kalmadı.

Halk kaloriferli evde yaşıyor,
Sırt üstü uzanmış göbek kaşıyor,
Tilki tavşan dağda cirit koşuyor,
Kışın ava giden tazı kalmadı.

Herkes kendini bir yere saldı,
Sanayi toplumu işine daldı,
Samimi dosluklar mazide kaldı,
Komşunun komşuya nazı kalmadı.

Nice ağa paşa tahtından indi,
Sönmez denenlerin çırası söndü,
Dişiler bu çağda kıymete bindi,
Erkeğin kadına sözü kalmadı.

Boş lafı dövüyor gençler havanda,
Beğenip oturan olmaz savanda,
Şükür eden bitti israf tavanda,
Yinede hayattan razı kalmadı.

Gök delene döndü mustakil hanlar,
Moda oldu eski "osmanlı" donlar,
Benim yazacağım şimdilik bunlar
Eski yaşantının tozu kalmadı.

Ömer GÜNDOĞAN
12tem2018