Olmuşlar Şiiri - İbrahim Pataz

Öze fitne girmiş, bozulmuş birlik,
Müminler, kâfire uyar olmuşlar.
Ellerin aklıyla ararken dirlik,
Tezgâhına iplik ıyar olmuşlar.

Müslüman ülkede halkın ahvali,
İnanlar meczup, düşünen deli,
Doğru söylene beladır dili,
Gerçeği obadan duyar olmuşlar.

Başlara konulmuş, başları boşlar,
Karanlığa dost da, ışığı taşlar,
Amacına varsın diye yandaşlar,
Altına, yavuz at, eyer olmuşlar.

Kefere, akılla görmüş uzağı,
Önce koparmışlar, birlikten bağı,
Yolumuza, kurmuş türlü tuzağı,
Gelecek günleri sayar olmuşlar.

Kötüler sağlama alınca işi,
Haklıyken ağrımış, haklının başı,
Çıkmazlarda aratarak çıkışı,
Masumun canına kıyar olmuşlar.

İçlerinde gizli, önceki kini,
Andına inanma, bozuktur dini,
Başını çevir de gözle dört yanı,
Müslüman kanına, doyar olmuşlar.

Sapanla yaparken, füzeler yarış,
Güçlü haklı diyor, şo bildik görüş,
Yüzlerinde maske, özgürlük, barış,
Alemin gözünü, boyar olmuşlar.

Uğraşıp didinmiş, harcanmış çaba,
Kuralları, uysun diye hesaba,
Sinsi belge koydurmuşlar kitaba,
Bu yolda, kaç kere kayar olmuşlar.

İnsan Hakkı, İnsan kemirmek için,
Masum kanı emip, semirmek için,
Ülke işgal edip sömürmek için,
Mazlumun üstüne siyer olmuşlar.

Yarın olacağı dünden sezmişler,
Planları, ona göre çizmişler,
Haklılara, haklı derken kızmışlar,
Belgeyi çıkarıp dayar olmuşlar.

Haklı, güçsüz ise, kurallar boşa,
Kararlar, kurullar, yaramaz işe,
ELEMİ Çalsan da başını taşa,
Haksızlar, haklıyı soyar olmuşlar.
İbrahim PATAZ
20.02.2009 Osamaniye