Olmuşam Ben Şiiri - Aşık Şahı Kebir

Gurbet elde bir güzele rastlamışam ben.
Kara gülün dalına da sarılmışam ben.
Gözler yalan deyivermez bilirmişem ben.
Kor alev gibi tutuşup kul olmuşam ben.

Gönül buldu sahibini eller içinde.
Aşık aşık olduysa maşuk hep dilimde.
Gara zülfün çıkar mı heç aklı fikrimden.
Aşkın narında yanıp da kül olmuşam ben.

Kan revan yüreğim belki de pare pare.
Ceylan gözlerin pareledi dane dane.
Hele benim ola söz geçmese de yare.
Bu hal beni hür eyler de kör olmuşam ben.

Hep zoru istersin benden ey yüce gönlüm.
Akar sel eyler yaşardı mı güzel gözlüm.
Aklım hep sendedir artık ne imiş ölüm.
Seninle sonsuzluğa nail olmuşam ben.

Şah-ı Kebir der ki bir haldi kara sevda.
Gönlüm sığmazdı aşkımdan olurdum leyla.
Senden başka kimim var ki medet ya mevla.
Yalnızlıktan yer ile yeksan olmuşam ben.

Âşık Şah-i Kebir