Olmuşam Şiiri - Yavuz Değirmenci

Derya idim damla-damla sattılar
Tükendim hayattan bezer olmuşam
Savurdular dağ başına attılar
Garibim divane gezer olmuşam.

Feleğin her şutu bana gol oldu,
Dağıttı sinemi,bağrım kül oldu
Mahzun gönlüm köle oldu, kul oldu
Eşiğinde yatıp sızar olmuşam

Başsız kaldı yalnız gider kervanım,
Kesildi takatim bitti dermanım,
Zalim kader idam yazmış fermanım,
Vallahi canımdan bizar olmuşam.

Bilmem bu feleğin bana kastı ne
Oyuncak eyledi türlü destine
Tırnağımla kazıp buzun üstüne
Mutluluk resmini çizer olmuşam

Sade bahtım değil günlerim kara
Kaderin sillesi düşürdü zara
Bağladı belimden salladı yara
Elimle düğümü çözer olmuşam

Hayatı harcadım boşu boşuna
Yıllar zehir oldu doldu aşıma
Gamdan köprü kurdum gözüm yaşına
Hüzün deryasında yüzer olmuşam

Aşkın acısını çekenden sorun
Bülbülün ahını dikenden sorun
Derdini dizeye dökenden sorun
Yürekten dilime süzer olmuşam

Dertleri yan yana dizdim tereğe
Zelzele misali vurdu yüreğe
Kimseye diyemem ahım feleğe
Hüznümü sulara yazar olmuşam

Dostum dediklerim büktü belimi
Büyüttüm derledim kırdı gülümü
Değirmenci fani bekler ölümü,
Kendi mezarımı kazar olmuşam