Ölmüş ümidler Şiiri - Sevinc Arzulu

Görürsen.qudurmuş qebirqazanı,
Ümidim ölmüşe qebir de qazmır.
Üstünü örtecek payız xezanı,
Gümanlar,belkeler qelbimde azmır.

Özümce çiynime götüreceyem,
Bir çinar yarpağı tabut olacaq.
Yokluğun beynime ötüreceyem,
Mehebbet ebedi tabu olacaq.

Daha anmayacam canı yanmışı,
Sözünü yadıma salmayacağam.
Beni gecelerin danı sanmışın,
Közünü ocağa almayacayam.

Kölgesi qalacaq ayağım altda,
Ele oradaca can verecekdir.
Feleyin yazdığı qara saatda,
Bozaran torpağa qan verecekdir.

Elimle defn edib geri dönecem,
Kiçicik ehsan da qıymayacağam.
Masmavi semadan yere enecem,
Kimsenin bakışın duymayacağam.