Ölmüş Şair’e Portre
kırık ve gözyaşı,
bir tas çile ve şarabı, şiire içirip
edebiyatı doldurdun kalemine
bu dünyayı ciğerlerinde bıraktığın gibi
ayazlara dokunan pır pır uçuşların
hamallarıydı eskittiklerinin
Leyla'sı kördüğüm, açık kapı mandalın
azletti ezberlerini nefesinden
mavi defterine, mazi sözcükleri dokuyup
şah damarı yazmaları, kırılmacasına
en son söze koyduğun nokta
mısralarına döktürdüğün nakarat
katmerli bir söylenceyi
salon ve sehpaya yakıştırıp
intihar süsü verdiğin şiirlerindi
ölümünde sadece çizikte olsa
sarıya boyalı güz sarayından
bir şair daha kaydı gözlerinden
eş varlığım, es ölü toprağına
kalemin kırık, yakışmadın ya
İlkay Coşkun
10.08.2010
Poyraz Edebiyat Dergisi
Sayı 14, 2010
Kayıt Tarihi : 17.9.2010 15:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sen kadındın, şiir ve hüzünle beslediğim........
............
Yalnızlık; el sallayamadığım sensiz trenlerdi.
kutlarım sayın COŞKUN
TÜM YORUMLAR (3)