Bakma dostum gamsiz arsiz adama
Gönül kalesini yikmis gibiyim
Günahkarim siginirim mevlaya
Verdiyi bu candan bikmis gibiyim
Hemi kadersizim hem bahti kara
Dostun ihaneti gider agrima
Bana yad el oldu güzelim sila
Yelin savurdugu kumlar gibiyim
Insan oldum insanligi görmedim
Dost edindim dostla lokma bölmedim
Kardastan yarenden elden gülmedim
Sanki kara tasdan olmus gibiyim
Gözümde laleler sümbüller baglar
Gönlümde kara kis dumanli daglar
bilmem ben ölürsem beni kim aglar
Zaten yasamadim ölmüs gibiyim
Tah: 13.11.2000
Ünal AkbabaKayıt Tarihi : 6.5.2002 15:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!