Ölmüş bir papatya yaprağı daha,
Enkazın altın da gömüldü toprağa.
Ucu yanmış kara kalemin fısıltıları,
Bir mum ışığı aydınlatır feryatları.
Beyaz mürekkep karalasa da yaraları,
Kaybolan yıllar dolduramaz acıları .
Şiirlerin Gölgeleri ağlıyor.
Her mevsim yağan yağmurlar iyleşmiyor....
Kayıt Tarihi : 20.9.2019 00:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!