Vurmuş biri kendini, kümesten ses çıkmıyor artık.
Yağmur yağmıyor, bulutlar uğramıyor, güneş küsmüş.
Insanlar mutsuz, horozlar sessiz.
Ben niçin buradayım?
Tavuklar ile konuşurdu rahmetli, o yüzden bu kümesin sessizliği dediler bana, duraksadım.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta