Ölmü diyorsun usulca. Şiiri - Zeynep Beşen

gözümde yağmur,
içimde ateş sağnakları var
sevgili..
hiç durmadan,,
hasretin yağar üzerime..
özlemin yakar içimi..
anlamıyormusun ki bu sensizliği..
damla damla susuyorsun,
enkazınım bakışlarının,
muradımı gömüyorsun.
beni en iyi sen bil istedim sevgili,
konuşmadan,görmeden.
bu kanderyası suskunluğunla,
önüme set çekiyorsun.
ölmü diyorsun usulca.
anlamıyorum.
diyarım sensin,varamadığım.
ekmeğim sensin,ulaşamadığım.
mutluluğum sensin,dokunamadığım.
ayı güneş eden
güneşi yaşanmaz eden sevgili,
attığım adımların eksiliği ni hisset diriyorsun..
bu bil..
ama susma artık..
gölgeni bile göremiyorum artık
düşünü de kuramıyorum.
kaybettirme beni bende..
hasretinden sağ kalan kalbim yaralı..
yarası açık derya sayki..
özlemin tuz olup yağıyor üstüne..
yaram kendi içinde boğuluyor sevgilim..
katlanımazlıklar için deyim ,susuyorsun ha bire..
ya gel tam öldür beni,
ya gel tam güldür beni..
yada sadece gel..
bu bile yeter bana..
buna bile şükredecek kalbim..