Bunu böyle bilsin ki, dünya ulusu,
Olacak askerimiz, puştun kâbusu,
Kurulsun hainlerce, yüzlerce pusu,
Bin kurşunu yese de, ölmez şehitler! ..
Önünde olacaklar, bu hızlı çağın,
Yeri yok ülkemizde, hain alçağın,
Kanlarıyla oluşan, şanlı bayrağın,
Uğruna can verse de, ölmez şehitler! ..
Çocuklar babasına, özlemle bakar,
Gelinler bedduayla, karalar takar,
Anneler arkasından, ağıtlar yakar,
Gözyaşıyla gitse de, ölmez şehitler! ..
Giderler omuzlarda, salavat ile,
Onların yaşadığı, sanmayın çile,
Cennette makamları, verildi bile,
Ebediyen göçse de, ölmez şehitler! ..
Kayıt Tarihi : 9.10.2007 08:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gabar dağında haince pusuya düşürülen 13 Vatan evladının şahsında tüm şehitlerimize ithafen... Ruhunuz şad olsun... Bilin ki; kanınız asla yerde kalmayacak....
Onların yaşadığı, sanmayın çile,
Cennette makamları, verildi bile,
Ebediyen göçse de, ölmez şehitler
Aziz Şehitlerimize Allahım'dan Rahmet diliyorum.
Duygu yüklü şiiri yazan o güzel yüreğinizi kutluyorum.Saygılarımla.- Berkay Kur.
selami
Bunlar ne ilk ne son ama.....
Bu bir başka acı düşürdü yüreğime.
Allah artık bize ağıtlar yazdırmasın bir daha..
ŞEHİT MEHMETÇİĞE AĞIT
Yurda musallat olmuş, kuduz köpek kudurur
Şirnak’ta kahpe kurşun, Ankara’da söz vurur.
Bir Ferhat şehit olur, bin Ferhat selâm durur
Uçmağa vardı gönül, dere tepe kan gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti
Çam üstünde gül açtı, söğütlerde çilekler
Giden Nebi yoldaşı, saf- saf oldu melekler
Uğruna baş koyunca, kabul olur dilekler
Zaman zaman o kutlu ocağı yakan gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti
Anası feryat etti, ezanlar felâh buldu
Bacısının göz yaşı leçeğinde kan oldu
Cemaatin gözleri bulgur bulgur yaş doldu
Sevgi gibi, aşk gibi her gönle akan gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti.
Yiğidim diye diye feryat eder amcası
Gökyüzü bir hal oldu, bulutlar tutar yası
Geri durmak olur mu, uzandı şerbet tası
Bir yudumda şerbeti bitirdiği an gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti.
Davul zurna çalarak yolladığım o günü
Unutmak mümkün mü ki, o muhteşem düğünü
İşte bahşetti Allah, kutlu şehitlik ünü
Allah-ü ekber deyip sefere çıkan gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti
Ezan Allah-ü ekber derken bülbül uyanır
Giyer çelik çarığı, güne karşı dayanır
Bir anda uyku basar, güller kana boyanır
Görmeden açtığını, güllere bakan gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti ,can gitti.
Bir yerlerin hatâsı, bir yerlerin sancısı
İhanet kokusu var, bu işin en acısı
Vatan Türk’ün anası, vatan Türk’ün bacısı
Sanılmasın Murat’la erler bitti, son gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti,can gitti.
Tunç bilekler üstünde, gülden sızan kan al al
Tabutunu sımsıkı kavramış nazlı hilâl
Melekler etrafında, selâ veriyor Bilâl
Son Nebi kollarını açtığı zaman gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti.
Analar hey analar, nur çocuklar doğurun
Hamurunu Türk-İslâm aşkı ile yoğurun
Haksızlık kol geziyor, ağlamayın, bağırın
Şehitler zincirine halkayı takan gitti,
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti.
Oğullar yetiştirin , haksızlıktan davacı
Beyazıt gibi vakur,Timur gibi kavgacı
Bağda gülün solması, bağban için ne acı
Semadan ferman indi, Kaleli bir yan gitti
Evlere şivan düştü, canan gitti, can gitti.
Zülfikar Yapar Kaleli
TÜM YORUMLAR (6)