Kollarım yanıma uzanır elbet
Eşten dosttan soran… Gelenler olur
Vakitsiz mi gitti, kaç yaşındaydı
Ağlayıp, gözünü kaçıran olur
Yaşını gizleyen üzülen olur
Tenime değmişse ecelin eli
Gönlüme sarılan yalancı olur
Gözümde Azrail şekil bulmuşsa
Yar diyen ötede, yabancı olur
Yanımda kalmaz da tanımaz olur
Ne denir kader bu elbet gelecek
Dost elini tutmayacak çekecek
Canım gözüm diyen öte geçecek
Ağlayanım yalan ağlamaz olur
Üç beş gün geçmeden ağlamaz olur
Ne eş, ne dost, ne ana, ne yar
Kalbine ebedi yaranını sar
Bırakmaz sanma ha sarılan sana
Ölü yüzü soğuk bakamaz olur
Unutur da seni yabancı olur
Neden bilmiyorum bugün hislerim
Gündüzü atladı gece beklerim
Kalemim tuşlarda, kâğıdım ekran
Kendimi kendime derim ağlarım
Kendi ölümümü görüp ağlarım
Aslında hayat mı yaşanan gerçek
Ölüm denen gerçek asıl gelecek
Kaçmak istesen de seni bulacak
Değmeyin gönlüme küser ağlarım
Ölmeden kendime kara bağlarım
Kayıt Tarihi : 10.3.2010 01:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!