Ölmez Koca Şiiri - Mahmut Cantekin

Bizim köyde rağbet ölmez kocada,
Başka bir eş istemiyor şen dullar…
Mutlu günler bu dumansız bacada,
Umut olmuş gözleniyor son yollar…

Emekliye ölmez adı takılmış,
Bir ikinci bahar diye bakılmış,
Aylığına şarkı-türkü yakılmış,
Dul emekli bekler olmuş dul kullar…

Kendi ölse aylık kalır yadigâr,
Her aybaşı az-çok olur bahtiyar,
Kör ol yokluk senin için bu ısrar,
Koca değil ekmek sarar aç kollar…

Ölmez koca köyden köye yayıldı,
Bütün dullar birer birer ayıldı,
Eşi bulan parmak ile sayıldı,
Halı geldi kaldırıldı boz çullar…

Cantekin der; gönül şaştı bu işe,
Tanık oldum aylık için gidişe,
Kentte değil köyde gelir o dişe,
Hem acıdır hem gerçektir bu hâllar…