Ölmeyince Gönül Yardan Ayrılmaz

Sanki yüce dağın bembeyaz karı.
Solmuş yaprak gibi hafiften sarı.
Terk edipde gitsem bile diyarı.
Ölmeyince gönül yardan yrılmaz

Onca gözyaşını döktürdü bana
Hançerler sapladı zalim bu cana
Acıyı yaşattı vay kana kana.
Ölmeyince gönül yardan ayrılmaz.

En az benim kadar kendide yanmış.
Uyku uyumadan sabahlar olmuş.
Çektiği acıdan gül benzi solmuş.
Ölmeyince gönül yardan ayrılmaz.

Dönüşü olmayan uzun yollara.
Yol göster yarabbi seven kullara.
Belensemde alkırmızı kanlara.
Ölmeyince gönül yardan ayrılmaz.

Çıkmıyor aklımdan güzel gülüşü.
Yaktı beni yarin çekip gidişi.
Kabullenmek zor böyle si bitişi.
Ölmeyince gönül yardan ayrılmaz.

Dilim kopsun nasılda bacımsın dedim.
Dedim ama ölüp ölüp dirildim.
Yaşar iken topraklara gömüldüm.
Ölmeyince gönül yardan ayrılmaz.

Denizin bedeni yaşar ruh ölü.
Kavrulur yürek yanarım diri diri.
Geçti güzel günler gelmezki geri.
Ölmeyince gönül yardan ayrılmaz.