4 Ağustos 1999 - Eskişehir
Yine ölümden konuşacağım elbet
Arkaya bak ölüm..
Önümüze bakalım ölüm..
Karanlıkta yaşıyoruz
Biz Türkiyenin en korkunç yıllarının çocukları
Korkuyoruz elbet.
Ölüm hep en yakındı
Bir küçük çocuktu, genç bir kadındı
Her nefes ölüm her dudakta
Kan sızıyor bir milletin
Dinmeyen uğultusundan
Kadını öldürdüler,
Kitapları yaktılar.
Ölümü değil
Ölmeyi düşünüyorum..
Kayıt Tarihi : 15.5.2021 16:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!