Ey maviler giyen kadın,
Dudaklarımız birleşti diye,
Öpüşmeyi aşkmı sandın sen.
Rüzgarlı bir eylül akşamında,
Sımsıkı sarılmayı terleyene dek,
Sıcak bir sohbeti, bir bakışı,
Masum bir tebessümü aşkmı sandın sen.
Ey gözleri maviye boyanmış kadın,
Ey gökyüzünü gözlerine benzettiğim,
Ey gözlerine dünyaları değişmediğim,
Sen aşkı ne sandın ey güzel kadın.
Yüreğin parça parça bölünmesi,
Gündüzü nefretin silip süpürmesi,
Yalnızlığın hergün kapında yatması,
Sırtında ihanet hançerini hissetmek nasıldır bilir misin?
Aşk yalnızlıktır güzel kadın,
Yalnızsan aşıksın, ölümüne seviyorsun,
Sebebi oluyor yalnızlık düşlerin,
Hergün daha da büyüyor sevgin.
Ey güzel kadın,
Seviyorum demekle bitmiyor,
Acılarla yoğrulmalısın,
Kan ağlamalı yüreğin,
Ölmek nedir ki,
Ölmeyi aşk mı sandın sen...
Kayıt Tarihi : 5.1.2006 18:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!