Mazi hiç solmayan bir ağaç gibi
hatıralar yeşertir hep dallarını.
Bir an gelir;
yıllarca geriye gider insan
masumiyetine sarılır çocuk hallerinin.
Tomurcuk güller gibi
sinesine sarar eski dostlarını.
Biz sevdiklerimizle varız yaşamın bütününde
Sayısız hücre ölmeyen bir ağaçta.
Kayıt Tarihi : 16.3.2012 21:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!