Ölmeyen Adam Şiiri - Cüneyt Tekin

Ölü şairlerin şiirlerindeki adam
Hala yaşıyordu bir yerlerde
Birileri farkındaydı kalabalık içinde
Ama susuyorlardı çok şey bilip

Adam da kendinin farkındaydı
Sigarayı bırakmıştı son ölümünden sonra
Düşünceliydi gözlerini kaçırıyordu
Dilinin ucunda sihirli şiirler

Gece gündüz demiyordu yürüyordu
Şehirlerce gözle doluydu bakışları
Yıllardır biriktirdiği umutlar cebinde
Hala neyin peşindeydi ne istiyordu

Sil baştan başlıyordu yalnızlığa
İlk defaymış gibi susmaları
Parmak ucuyla dokunuyordu mutluluğa
Ki fazlasının lekesi çıkmıyordu

Sek bir kadının sarhoşluğuyla
Kendine pay çıkarıyordu gelecekten
Fena kapılmıştı İstanbul’un rüzgarına
Kendince sahipleniyordu vazgeçtiklerini

Delice akşam oluyordu, vapurdaydı
Gözlerini akıntıya bırakıp güldü
Cebini yokladı ki aradığı sigaraya
Ulaşılamıyordu son ölümünden sonra.