Bir ömrü beraber geçirmiş iki beden, can ile canan, hastanenin soğuk duvarları arasında. Kadının eli adamın avucunda. Ölüm, sokulurken sessizce yanlarına, kadın, son demi yaşamakta. Erkek niyazını, güç olsun, güç olup ölüme engel olsun diye, soluduğu son nefeste kadının gönlüne, bir şiir ile fısıldamakta.
Sakın gitme ,
Salkım söğüt, on yedi yaşım…
Suretim sensin.
Sevdam sen.
Nefesin ki;
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
