... Ay ışıksız gecelerin, yıldızsız semaların korkunç karanlığında kabus dolu intiharlardayım,
tükenmeyen gecelerden sabahın uykusuz ilk ışıkların dek…
Geceyi inleten sessiz çığlıklarım geri dönmekte kanayan yüreğime biçare...
... Çocukluğumu unuttuğum, gençliğimi harcadım bu kentte boğuluyorum…karanlık düşlerimde
uzanan hiçbir eli tutamıyorum… Uzanan ellerde bıçaklar bilenmiş… Silahlar kınından çıkarılmış…
haydi kesin kellemi… Vurun... Ne duruyorsunuz? ... Bu yürek sevmekten vazgeçmeyecek…
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Vuruldum… Ama ölmedim… Çocukluğum da '' anne ben hiç ölmeyeceğim'' derdim annem
üzülmesin diye… Ölümüm hüzün kokan emekçi sevdaların, hüzün dolu bir çift gözün dizlerinde
olmadıkça ölmeyeceğim… ÖLMEYECEĞİM… SEVİYORUM...
Hep iyi ve güzel yasamaniz dilegi ile. yazinizin icinde kayboldum sevgili dost. Yürginize saglik. Türkan DİNÇER
yaşama tutkusuyla ölmeden sevmek... ne güzel
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta