Ölmeye Gidiyorum! Şiiri - Özgür Canıtez

Artık bu yalnızlığa dayanamıyorum;
Sevgiye aç, sevgiliye susuz kaldım.
Ben kendimi teslim ettim aşka,
Ziyâde alçak şu dünyada kalleşliğe alıştım.
Annem arada bir odamı yokluyor
Belki de beni bir intiharın eşiğinde
Belki de elimde bir hançerle canıma kıymamdan korkuyor!

Geceleri ağlamaktan yaş kalmadı gözümde;
Yüzümde sevilmemenin acı yansıması
Gözümde aşıkların melul mahzun bakışı,
Dostlar "biraz gül" diyor, "ne bu surat hep asık"
Benim artık bir hayâlimde kalmadı!

Kendimi taştan daha aşağı hissediyorum
Neden hep sevince acı çekiyorum
Hakk'ın emrinden de sapmadım biliyorum;
Şu yaşıma geldim hiç bir kızı üzmedim
Hiç bir kızın duygularıyla oynamadım
Adam gibi sevdim, adam gibi yaşadım
Elvedâ anne şimdi adam gibi ölmeye gidiyorum!