Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Bu ne güzel sevda ve vefa şiiri..tebrikler..
YİLLARİ BOŞUNA YEDIK TÜKETTIK, GERÇEKLERI GEÇTE OLSA FARK ETTIK, IKIMIZDE ÇOKTAN ÇOK UYKU ÇEKTIK, BEN O UYKULARİ BÖLMEYE GELDIM. Her zaman ki gibi ilham kaynağı olan bir güzelliğe imza atmış bulunuyor sunuz. Bu böyle olmasaydı her yeni şiirinizı okurken duygular dile gelmezdi. Duyguların konuştuğu satırları tam puanımla kutluyorum.
Benim güzel şaire bacım eline yüreğine kalemine sağlık.mükemmel bir şiir olmuş.bende naçizane bu dörtlüğü yazdım kabul buyurun.
Sineme vurdular yaralar döşden
Mum olup eriseydim keşke başdan
Yoluna dikseler kayadan daşdan
Yanında taş olup durmaya GELDİM
Bu güzel aşk şiirine bir dörtlük hediyem olsun.
Kapını bacanı kitlesen bile,
Ben deli olmuşum yaparım hile,
Karıştım düşüne bir rüya ile,
Bu gece aklını çelmeye geldim.___Yener Sezgi
Kutluyorum Aysel hanım.Saygılar
İNSANA SAYGININ KAYNAĞI İNSAN
AŞK İLE KAVRULAN YÜREKTİR İNSAN
SEVGİSİZ YÜREĞE İSYANIM İSYAN
SEVGİ PINARINDA YUNMAYA GELDİM
SEVGİYİ AŞKI SEVDAYI MUTLULUĞU PAYLAŞMANIN ERDMİNİ YAŞAYAN USTA ŞAİRE SELAM OLSUN ELİNE SAĞLIK ÜSTADIM SAYGILARIMLA
Merhaba Aysel Öğretmenim, dost yürek, gene yüreğiniz ve kaleminiz coş eylemiş, sevgi ve aşka dair ne güzel yazmışınız, güzelden güzellikten , yana ne güzel bir serzeniş , gönlünüzden güzellikler dökülmüş satırlara sanki arda tuna nehri olup sevda ve gönül alemin deryasına karışmışınız, haz alarak okudum bu şiiri yazan yüreği kutlar, yüreğinizden Sevgi, sevda ve güzellikler eksilmesin tam puan ekleyerek, saygılar sunarım+ant………Aşık Korhani/Kanber ORHAN
Sevgi dolu yüreğin sessiz çığlığı dizelere yansımış. Sizi kutluyorum. 10 + ANT. Saygı ve sevgi ile kalın.
Hikmet Yurdaer
Alah gecinden versin. Çok güzel dizelerdi. Her şeyi apaçık anlatarak sevginin bu kadar erdemli olduğunu ve uğruna ölündügünü ne güzel ifade temişsiniz. Harıkaydı Yürekten kutlarım. Sevgiler...
Güzel şiirinizi keyifle okudum kutlarım sizi selam ve saygılarımı sunarım efendım antolojıme aldım tam puanla degerlendırdım saygıalr
selami
Sana öyle kirilmistim,ki dönmüyecektim
yaktigin bu gönlümü güldürmüyecektim
seni adini asla bidaha anmiyacktim
Her seyi silbastan yapip sana geldim
Mehmet Harimdar
Sevgili siir dostum aysel hanim mükemmel misralar bunlar svgi dolu yüreginizi teprik eder sevgiyle muhabbetle kalin insallahtam puan+ant
Bu şiir ile ilgili 137 tane yorum bulunmakta