Ölmeye Değer Şiiri - İhsan Turhan

Güneşi herkes görür şüphesiz çok açıktır
Kimisi inkâr eder kimisi de şükreder
Kimi toprak, tarladır kimisi de balçıktır
Tarla olan sevinir olmayansa küfreder

Lakin sormaz birçoğu oluştaki nedeni
Suç atlastan kürk olsa kimse almaz üstüne
Padişah yaparlarda her şeye küfredeni
Hışımla tükürürler saygı bilgi büstüne

İyi zaten iyidir ne yapsan zarar gelmez
İnsanın düşüncesi fıtratı bu yöndedir
Kötü sıçrar üstüne heyhat ki vicdan bilmez
Aman “uzak dur” deriz bu yüzden hep öndedir

Kötüler yapısından bir zehirli sarmaşık
Gübresi çaçaronluk büyüdükçe büyürler
Bu nasıl bir düzendir aklım ki hep karmaşık
Onlar hep gözü açık iyilerse uyurlar

Hele ki şu atasözü akıllara zarardır
“Bana dokunmuyorsa o yılan bin yaşasın”
Sanmayasın bu kavil doğru olan karardır
Kaza ile uysan da sen şeytana maşasın

Efendilik her daim sessiz kalmak değildir
Haklılık için bazen suretten sıyrılmalı
Anlar birer istisna kaideyse mehildir
Çirkinliğe sırt dönüp güzellik kayrılmalı

Elbette her yiğidin ayrıdır at binişi
Kimi atın sağında kimi olur solunda
Lakin gidiş belirler çıkışı ve inişi
Hesabı yolcu öder bindiği can salında

Kalem bazen silahtır istersen düşmanına
Lakin eğri tutarsan gün gelir seni vurur
Üste yazılan satır işlenirse şanına
Üstatlar piri olsan her gün karşında durur

Öyleyse ne yapmalı diyorsan ki sen eğer
Sonunda ölüm olsa doğruyu yazmalısın
Hak ve doğru uğruna derim “ölmeye değer”
Sözüme katıldıysan altını çizmelisin