Buz yataklarda uyuttuk hasretin ateşini.
Ellerimizden kayıp giden zaman
saçlarımıza ak sürdü hesapsızca.
İçimizde yeşil tuttuğumuz sevgi
beyaz yığınlarda inatla açan, asi kardelen şimdi.
Güneşin tüm renklerini sabrımıza çözdük.
En çok kızıl gecelerin içinde
sessizce birbirimize öldük.
Kuğuya eşlik eden nilüfer
süzül rüyalarımdan içeri
götür karşı kıyıdaki yarime beni.
Yıldızlar sevdamıza pusula;
ne yöne dönsem YAR
ne yöne dönsem sevda var.
Meltem esintilerine gizlenmiş
yarimin manolya kokusu
çeker beni sislerin içine
ıslanır ruhum çiylerden
ıslanır çorak yüreğim.
Ah! ! Birde tutsa ellerimden hain kader!
Bitirse hasreti kökünden
ilerlese günler mutlu sonumuza doğru.
O zaman işte
seni sevmek
ölmeye değer.
Ölmeye değer.
08/04/2010
Alev YavuzKayıt Tarihi : 9.4.2010 00:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Alev Yavuz](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/09/olmeye-deger-8.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)