Ölünecek kadar değerli bir şey yokmuş...
Yanılmış demek Çanakkale'de toprağa düşenler,
Yanılmış ölüme rağmen fikrinin peşinde koşanlar,
Yanılmış Juliet'in peşinden,Romeo zehri yudumlarken,
Yanılmış Hasan Tahsin düşmana ilk kurşunu atarken.
Ölünecek kadar değerli bir şey yokmuş...
Biz yanılmamışız, çıkmamışız hiç çizgilerimizden,
Korkularımız yüzünden koşmamışız aşkımızın peşinden,
Ölümle aşık atmamışız, fikirlerimizi hiçe sayarak,
Değerli olanın sade kendimiz olduğunu sanarak.
Ölünecek kadar değerli bir şey yokmuş...
Fakat sonunda ölüm gelip bizi bulmuş...
Evet ikilemdeyiz şimdi, boğuyor bizi onun düşüncesi,
Cünkü ona gidince kimse hatırlamayacak ismimizi,
Sade öldü diyecekler peşimizden...
Ne vatanı, ne aşkı, ne fikri, ne de bizim için...
Sadece öldü...
Kendi için yaşadı ve öldü..
Kayıt Tarihi : 9.12.2009 13:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Semih Zaim](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/12/09/olmeye-deger-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!