Ölmeye de Hakkım Yok Şiiri - Fahri Bulut

ÖLMEYE DE HAKKIM YOK
İnsan ömrü çok kısa, göz aç yum da bitiyor,
Doymadığı sevgiler, birem birem yitiyor,
Ondan şu deli gönül, hiç durmadan sev diyor,
‘Hastalanmaya vaktim, ölmeye de hakkım yok’…

Aç, açık geçse günler, yaşam ağır basıyor,
Uzun bir yaşam için, bilim çare arıyor,
Onca hasta insanın tedavisi sürüyor,
‘Hastalanmaya vaktim, ölmeye de hakkım yok’…

Acil ölüm isteyen nice yaşlı tanıdım,
En ufak bir afette, en önde kaçar gördüm,
Kınamaya, yermeye, hicap ettim utandım,
‘Hastalanmaya vaktim, ölmeye de hakkım yok’…

Sersefil olsa yaşam, ölüm sözü korkutur,
Biri beddua etse, hatır gönül yıkılır,
Genç yaşta ölen varsa, dinleyin inler yatır,
‘Hastalanmaya vaktim, ölmeye de hakkım yok’…

Bir tek baykuş ölüye, türkü söyler sevinir,
Dama, bacaya konsa, ev sahibi dövünür,
Hasta yatanı varsa, eyvah der ölüm gelir!
‘Hastalanmaya vaktim, ölmeye de hakkım yok’…

Rızazade, dost Yunus göy ekine benzetmiş,
Genç yaşta ölenlere, Haktan rahmet diletmiş,
Onca derdi, acıyı potasında eritmiş,
‘Hastalanmaya vaktim, ölmeye de hakkım yok’…
03.EKİM.2018
Fahri Bulut Rızazade

Rahmetli Nusret Köymen öğretmen ve sosyolog beyin;
‘Hastalanmaya vaktim, ölmeye de hakkım yok’…
Veciz sözlerinden etkilenerek bu şiiri yazdım. Işıklar içinde uyusunlar…