Ölmesine İzin Verme Şiiri - Ömer Dalman

Ne olur abla
içimdeki çocuğun ölmesine izin verme!
Bak
şımarık bir çocuk gibi kapandım ayaklarına
ağlıyorum...

Ne olur
herkes gibi boynumu büküp
monitörlere gömülüp
kıçımı koltuğuma alıştırıp
bön-bön sürüne-sürüne alelade
yozlaşmama izin verme!

Yeteneklerime inan abla
bana son bir el ver!
Hadiye edeyim şarkılarımı ülkeme.
Hak ettiğim koltuğa oturayım
masabaşına bir son vereyim.

Ne olur abla
içimdeki çocuğun ölmesine izin verme!
o benim son umudum.
görmüyor musun nasıl yaşlı gözlerle
umutla bakıyor gözlerinin içine? ..
yapma!
bırakma!

abla;
o çocuğa bir el versen,
umutlarını kucaklayıp büyüse
yüzü gerçekten gülse
ve o koltuğa otursa;
şarkılarını hediye edeceği gibi ülkeye
sana da neler neler hediye edecek!

lütfen bırakma!
içimdeki çocuğun ölmesine izin verme!

(Ekim 2006)