Ölmesen De Yoksun Yok Şiiri - Safet Kuramaz

bazılarına bazen küfür etmek istersiniz
delidir
kadir kıymet bilmez

ne kaçırdığının farkında değildir
üzmektedir
aslında bu üzüntü kendine yansır
kurgular düzmektedir
arenada boğayla güreşir gibi
acı çektirmektir gayesi
belki de boylamaktadır yerin dibini
boğmaktadır gölgesine düşen halesi

anlatsan anlamaz
öğüt versen tınlamaz
çocuk gibidir
takmıştır ya kafasına lüzumsuz şeyler

bela dilemeye de gerek yoktur
tercih istediği zaten beladır
çıkamaz kısır döngüden
gezdiği her yer heladır
farkına varmaz yaşam standartından

beddua ediyorum işte
dökülsün saç tellerin
kırılsın ellerin
konuşamaz olsun dillerin...

senin ne söylesem artık buna cevabın yok
ölmesen de yoksun, yok...

22.05.20023, meçhul bir yerde